Artikelen Oppervlaktetechnieken oktober 2013

Terugblik
Apenkooien in de kenniseconomie

Op dierendag, 4 oktober, was het apenkooien bij de jaaropening van het Centrum voor Natuur en Techniek (Hogeschool Utrecht). Thema was Flip the Classroom: om de contacturen zo effectief mogelijk te benutten, kun je beter het inlezen en opsponzen van de kennis vooraf thuis doen. En dan alleen klassikaal samenkomen voor het verwerken van die kennis in projecten. Onder begeleiding van een horizonbrede universeelspecialist. Dat is dan de docent. Veel van je colleges kun je namelijk ook als ingesproken diapresentatie vooraf toemailen of publiek op je website zetten. Dat helpt de mensen trouwens meteen te kiezen welke cursussen ze nou eigenlijk willen gaan volgen.

Ik ken dat al van de webinars: internetseminars waarbij je live mee kunt chatten als je op het moment van uitzending meedoet. Naderhand staat het ingesproken spulletje dan op de website van de organisator.

Omdat ik volgend jaar volop aan de slag ga met dit concept, had ik mijn vrouw Theresia maar meegenomen, dan snapt ze waar ik zo fanatiek over ben. Ik heb vaak kostbare collegekwartieren verloren aan inleidende zaken op corrosiegebied, die een deel van de groep al wist. Dat kan beter vooraf thuis met een ingesproken diapresentatie. De ene loopt er in vijf minuten doorheen, de andere bekijkt het drie, vier keer. En gezamenlijk ga je meteen aan de slag met een praktijkbespreking of oefenvraagstuk. Moet je wel de diverse aspecten van het vakgebied, zoals chemie, aanbestedingsrelaties, procesoptimalisatie, normen, kwaliteitsborging, productietechnieken, inspectiewerk, meet- & testtechnieken enzovoort in je mouw hebben. Dan schud je die er op gezette momenten uit in diverse projectfasen. De docent als octopus, want je moet behalve onderwijscompetenties ook heel wat goedgevulde mouwtjes hebben als je deze stap in effectiviteit wilt maken. Een procesbegeleider die het vakgebied niet in de breedte kent, kan namelijk niet tijdig praktijkvreemde ontsporingen signaleren. Ondertussen maak je wél optimaal gebruik van de kennis die bij de deelnemers aanwezig is.

Maar een inktvis heeft geen ogen in zijn achterhoofd! Dus dan moeten we maar de classroom ‘flippen’: thuiswerk en contacturenwerk precies omgekeerd ten opzichte van wat we gewend waren.

Ik ga me erin vastbijten, of beter: aan vastnappen. Want wie schrijft, die blijft, dat weet iedere inktvis. Daarmee ontkom je echter niet aan de kenniscrisis die zich momenteel over onze economie uitstort. Maar wie flipt, ontglipt! Om in dierendagtermen te blijven: dan is leren weer dol-fijn!

Edward Uittenbroek
Hoofdredacteur Oppervlaktetechnieken
oppervlaktetechnieken@jetvertising.nl