Artikelen Oppervlaktetechnieken mei 2008

Blikopener
Plannen smeden

Begin deze maand bezocht ik de Nederlandse Smeden Dagen in Nieuwkoop, alwaar oude en jonge smeden hun kunsten vertoonden aan het brede publiek. Onder luid gehamer en boven welhaast nostalgisch aandoende kolenhaardjes werden allerhande gebruiksartikelen en halffabrikaten gemaakt; zoals klinknagels, deurhengsels, een vuurkorf; u bestelt, zij leveren! Het wérd ook pas wat met de beschaving, toen er metaal verwerkt kon worden, nietwaar?

Het evenement vond plaats tegenover de Nieuwkoopse Oudheidkundige Kamer , alwaar enkele zeer gedreven senioren de vroegere eeuwen in leven houden, met tal van opgravingen en andere jeugdherinneringen. Welhaast onvermijdelijk kom je iemand tegen, die ook in de metaalverwerking heeft gezeten, en voor wie zowaar de naam van Tom van der Klis bekend was. Ons aller docent die ruim drieduizend mensen cursussen oppervlaktetechniek gegeven heeft. Een gesprek over hoe zwaar de industrie te zuchten heeft gehad onder milieuregelgeving en dat er ook maar zoveel banen verdwenen zijn, kon bijgebogen worden tot een gesprek over hoe waardevol de oppervlaktetechniek is geworden voor de industriële productie. En hoe modern veel bedrijven tegenwoordig ingericht zijn. Er is massaal gemoderniseerd. Deels wel uit kostenoverweging, maar soms nog meer om de werknemers het werk te verlichten. En omdat er minder mensen te vinden zijn voor steeds meer en steeds veeleisender productieorders. De toegenomen precisie en repetitie van dezelfde topkwaliteit zijn ook belangrijke overwegingen geweest bij tal van automatiseringen van de opgestelde bedrijfsinrichting. Zoals het Stenen Tijdperk niet ophield omdat de stenen op waren, en je ook niet op een houten aambeeld gaat smeden. Hij had gelijk, na tientallen jaren industrie-ervaring. Ik had gelijk, met tientallen jaren industrietoekomst. Nostalgie is niet meer wat het geweest is.

Wat is de waarde van je procesinstallaties? Kun je die ook verhogen? Dan doel ik op bestaande installaties, niet het uitbreiden met nieuwe opstellingen. Dat kan uiteraard ook nog, zoals in deze editie volop te lezen is.
Is het niet vreemd dat we wél de toeleverancier uitknijpen om 10% korting, terwijl de lijn op bijvoorbeeld 60% rendement draait? Weet de productiechef desgevraagd de traagste schakel in zijn procesketen aan te wijzen? En zijn de inkoopkosten dan echt de zwakste schakel?

In het themanummer Opleidingen van juni zal ik hier nog op door gaan, mede op basis van enkele nabeschouwingen van congressen en workshops in de onderhoudswereld. We kunnen slimmer produceren zodat we in Nederland blijven produceren.

Edward Uittenbroek
Eindredacteur
Oppervlaktetechnieken