• ITSC Maastricht biedt hoop voor de toekomst
• Diepgang in de breedte (II)
• Nieuwe coil coating van Corus valt in de prijzen
• Innovatie en uitdaging
• Topleverancier aan topbedrijven

Blikopener
Niet doen wat er gezegd wordt, maar doen wat er bedoeld wordt

‘’Een computer doet niet wat je bedoelt. Hij doet wat je hem opdraagt.’’ Met deze woorden ben ik al herhaaldelijk getroost. Overigens kan programmatuur heel goed onderling in de knoop raken, hetgeen een argeloze typebuffel dan niet meer kan ontwarren.

Pas deed iemand wat ik aan hem vroeg. In plaats van wat ik bedoelde. Daar had ik dus niks aan. Gevolg is bijgaande pasfoto. Daar had iets anders moeten staan.

In het kader van een onderwijsprogramma voor Maintenance Valley was ik op de Avans Hogeschool in Breda, voor wat lezingen, een flight simulator van de Joint Strike Fighter en vooral het standje over simulatieonderwijs. We kunnen de kenniseconomie op de been houden met de West-Brabantse regio voor hoogwaardig technisch onderhoud, sowieso een sector die vier keer zo groot is als de oppervlaktetechniek. Die daar trouwens een onderdeel van is, denk maar aan corrosie- en slijtagebestrijding. En de periodieke verversing van slijtwillige lagen in straalmotoren. En een vakgebied is met veel vergelijkbare ketenvraagstukken zoals we die kennen uit bijvoorbeeld de metaalconservering. Daarnaast een vakgebied met de vergelijkbare functie van enabling technology met grote waardemultiplier voor de opdrachtgever, zoals we die kennen in veel industriële oppervlaktetechniek aan systeemcomponenten. Dus ík erheen.

Vooral voor die JSF-simulator natuurlijk, en meteen rond Las Vegas een tank uitgeschakeld. Opgeruimd staat netjes.

En natuurlijk iemand gevraagd of ie mij wilde fotograferen in die simulator. Leuk voor op pagina 3! Thuis bleek dat ie dat precies gedaan had: wel een keer of vijf. Een dot haar met een oortje eraan. Nergens een simulator te zien.

Kijk, dat is nou een voorbeeld van niet meedenken met je opdrachtgever. Dat doen ze in het hoogwaardig technisch onderhoud beter, want de gevraagde dienst is niet sleuteltje-draaien maar het in bedrijf houden van een productiefaciliteit. Net als in de metaalconservering, waar de trend zichtbaar is van het traditionele spuitjeknijpen tegen een huilprijs naar integraal aanbestede opdrachten. Met prestatiecontracten en zo. Het liefst Ontwerpen, Bouwen, Onderhouden, Financieren, en weer Opruimen. (Voorlopig eveneens grotendeels op prijs, want beide kanten van de overlegtafel zijn nog niet zo ver. Daar komen we in het volgende nummer, thema Milieu, nog op terug onder het kopje “Levensduurverlenging en overheidsaanbesteding”). In het technisch onderhoud zijn ze al iets verder met prestatiecontracten, omdat ongeplande stops van petrochemische installaties ongelooflijk kostbaar zijn, en veiligheid bij luchvaartcomponenten voorop staat, enzovoort. Dus ik gap uit die sector wat inzichten mee voor onze lezers. En daar komen dit jaar ruim 500 metaalconserveerders en andere corrosiedeskundigen bij.

Dat is nou ironisch: op mijn vorige pasfoto stond nog een stuk van de Deltawerken op de achtergrond: een luchtfoto van een knap staaltje conserveerwerk. Nu we meer lezers uit de conserveer- en corrosiehoek krijgen, kom ik ineens met een voormalige woestijn die nu een moderne industriestaat is.

Maargoed: het gaat er dus om, dat visie tot vooruitgang leidt, en daar spelen techniek, technologie en gezamenlijk een totaalproduct maken een doorslaggevende rol in. Dus deze foto moet het voortaan maar worden.

Edward Uittenbroek
Eindredacteur
Oppervlaktetechnieken