Artikelen Oppervlaktetechnieken december 2004

  • DGO heeft visie voor de jonge generatie
  • EGL krijgt een steeds grotere E (II)
  • Galvano van Wolferen in een nieuw en ruimer jasje
  • DFO en EGL Best Practise Awards tijdens International Coater’s Congress (II)
  • Integreren van onttvetten en fosfateren voor hechtlaag
  • Doelgerichte processtroomlijning als strategie
  • Procesinzicht en communicatie als sleutelfactoren

Van de redactie
De smalle weg

Om maar met de deur in de kerststal te vallen: er schijnt een brede en een smalle weg te zijn, en precies die smalle zou je dan moeten bewandelen maar de brede wordt door de meeste gevonden. Lekker handig. Voor de fijnproevers: hij staat in de Bergrede van Jezus, die juist in nieuwe vertaling verschenen is, en waar we vorig jaar in het themanummer Visie al naar verwezen. Hij blijft sterk. Dus die is vast binnen.
Bijgaand voertuig lijkt wel ontworpen om over die smalle weg te passen. Men had het in de jaren vijftig zo te zien niet erg breed.

Terug naar ons vakgebied:
In het themanummer Nieuwe Substraten van vorige maand, waarvan we wat overschietende stukken nog plaatsen, zagen we dat oppervlaktetechnieken ingezet worden bij het vervaardigen van componenten of zelfs apparaten die er voorheen nog niet waren. Computergeheugens, zonnecollectoren, DVD’s, glasvezelkabel: je máákt het met oppervlaktetechniek. Ook maken oppervlaktebehandelingen nuttige materialen geschikt als industriële werkstof om producten mee te maken. Door bijvoorbeeld de slijtagebestendigheid of lossingseigenschappen te verbeteren. Denk bijvoorbeeld aan matrzijzenfabricage uit goed vervormbare lichtmetalen.

Het vakgebied is volop in beweging. Waarschijnlijk zijn er weinig vakgebieden zó in ontwikkeling als de materiaalmodificatie en oppervlaktedeklaagtechnologie. Niet alleen nieuwe (stralingshardende) lakken en applicatiemethoden. Dankzij nanotechnologie gaat een geheel nieuwe wereld open, waarbij bijvoorbeeld voorheen strijdige eigenschappen gecombineerd worden. Hopelijk kunnen we in januari meer melden, onlangs was er een congres “Nanolacke” van onze Duitse vakbroeders van Vincentz Network.

Is alles nou beter in Duitsland? Of is het hetzelfde maar beter geregeld? Of wordt er gewoon meer geregeld, zoals technische dagen en online coatingcursussen en dergelijke? Speelt men daar beter in op nieuwe tijden?
Bijgaande afbeelding toont een minder bekend product van vliegtuigbouwer Messerschmitt, die evenals bijvoorbeeld Heinkel, na een bloeiperiode begin jaren veertig hun marktpositie zagen verslechteren door veranderende omstandigheden. Ze gingen zich dus op consumentenproducten toeleggen. Tegen de tijd dat de consument de ruim duizend mark op kon brengen, had men liever direct een klein autootje, dus het is niet veel geworden met deze aanpassing aan de nieuwe tijd. Maar men was in ieder geval op de goede weg, met deze vreedzame producten.

Al enige tijd is Duitsland vooral in het nieuws vanwege de maatschappelijke onvrede, de economische stagnatie, en de moeizame pogingen de arbeidsmarkt te flexibiliseren en aan jongeren opleidingsperspectieven te geven. Met een tekort aan stageplaatsen van vele, vele tienduizenden… Hoe speel je dan in op de marktontwikkelingen?
Eigenlijk een goeie vraag: hoe kom ik aan gekwalificeerd personeel? In zijn bezuinigingswoede gooide British Airways zóveel (vooral lager betaalde) personeelsleden eruit, dat onlangs tientallen vluchten geannuleerd moesten worden omdat men de passagiers niet tijdig kon inchecken. Kies je een kwaliteitsmaatschappij in plaats van een prijsbreker…
En hoe haalde Airbus in 2003 Boeing in als grootste vliegtuigbouwer? De Amerikanen hadden dankzij hun flexibeler arbeidsmarkt sneller hun mensen kunnen wegsturen in mindere tijden, maar hadden ze niet tijdig terug toen er orders genoteerd werden op grote luchtvaartbeurzen.
Maar als je te weinig productie hebt om iemand erbij te nemen en in te werken…?
Het is de kip die het ei verwijt dat ie wit ziet. Of zoiets.

Als VOM en als tijdschrift heb je ook te maken met andere tijden, andere vereisten, andere activiteiten. Kennisoverdracht moet praktijkgericht en tijdsefficiënt. Dus wordt het VOM-cursuswerk maar weer eens tegen het licht gehouden.
De VOM beschikt over een database waarin informatie over alle technische ontwikkelingen op trefwoordcombinatie vindbaar zijn, en deze is onlangs opengesteld voor publiek (uiteraard krijgen VOM-leden korting).
Aan dit blad is sinds 2003 ook weer het nodige veranderd, onlangs nog de nieuwe congrestijgerrubriek Wij Luisterden Voor U.
Zelfs de overheid doet mee: je mag ook buiten je slaapkamer weer “Industrie” zeggen, en industriële werkgelegenheid wordt ineens gezien als een onmisbaarheid bij het integratievraagstuk en om jongeren op het goede pad te houden.

Maar met Kerst moeten we ook maar eens nadenken over de werkelijk wezenlijke dingen. Alle kennis zal eens afgedaan hebben, en in de hemel is geen corrosie. Laten we maar onze blik op de Weg houden…

Edward Uittenbroek,
eindredacteur