Juist als ik met een biertje in de achtertuin wil zitten, begint een mevrouw het houtwerk aan haar zes meter brede balkonhek machinaal te schuren. Vogeltjes geschrokken, bloemetjes klappen dicht, me bier slaat dood. Ik kon tot vergiffenis komen, deels omdat ze me zo vaak inspireert voor een Voorzetje in uw vakkrant, en uit welbegrepen huwelijksbelang doe ik wat water bij de wijn. Maar dan de technische vraag van de week: stel je bier is in je verf gevallen, kun je het dan nog oproeren en gewoon verder gaan. Een goed vol blik watergedragen lak en een kleintje pils (geen extra zwaar bier of zo). Verderop het antwoord.

Tijdens het klussen kom je vaak van alles tegen waar je niet op gerekend had. Ineens prik je met je kwast door een bij nader inzien niet geheel topfit stuk voormalig houtwerk. Of er is ineens bedrading vastgetimmerd van een schotelantenne, en dan meteen maar iedere dertig centimeter bloedfanatiek vastgetimmerd. En ook gelijk maar drie draden ook. Wat voor films zal die man kijken, vraag ik me dan af. Spijkerharde knokfilms waar alles en iedereen in mekaar getimmerd wordt of in een houtgreep wordt genomen? Langdradige films met drie verhaallijnen? Nou, het zullen geen cursussen houtconservering zijn. Welke houtworm perforeert er nou een buitenschutting, sterker nog: achter de draden was het hout aangetast en gebarsten; extra schuren en een extra voorzet kwamen eraan te pas. Dit ter illustratie.

Maar hoe te handelen bij een onbedoelde mix van waterlak en bier? Je kunt het nog oproeren, maar ik waarschuw voorshands: het is niet meer te zuipen!