Een beurs bezoek je om geïnspireerd te worden. Ook wel voor de contacten, en uit benieuwdheid naar de nieuwigheden natuurlijk. Maar vooral als impuls voor de hersenpan, de bovenkamer. Anders wordt het steeds meer een bruin café daarboven.

Op de Bouwbeurs (5-10 februari) stoof ik natuurlijk direct op de leveranciersstand af, waar het snufje uitgestald stond waar een vorige Voorzet over ging (“Daar zit een luchtje aan”). Geurverf, zodat het prettig toeven is rond de kwast en het vertrek meteen in gebruik gesteld kan worden. Eventueel door een geurpanel in te wijden want iedere smoes om een feestje te geven is er weer een.

Maar aan míj is weer niet gedacht. Ik vind verf meestal juist lekker ruiken. Geurige odeuren.
’’Als je juist wel van verflucht houdt, heb je misschien dáárom geen vriendin,” was de alleszins meelevende analyse van de ter sprake kundige. Mijn tegenwerping dat ik ook in de poedercoating zit, weerhield haar niet van nadere inspirerende aansporingen.
Aangenaam verrast door mijn geurenkennis (“Rood voor de Actieven en Bruin voor de Stabielen” wist ik uit mijn bovenkamer op te lepelen) speelde zij in op mijn interesse om eens wat lakkennis op te snuiven. ‘
’Dit is Romantiekbevorderend, als je je kamer nou rood maakt, dat is inderdaad voor de Actieven.’’ En zo kwamen alle odeuren van de regenboog langs.
Je voegt het toe aan de lak, vandaar dat ik het ook niet in de bouwmarkt had kunnen vinden, want het is voor professioneel gebruik via de mengmachine.

Van de geurplankjes waren er enkele al ontvreemd, maar de onverdunde kost werd mij op uitstrijkpapiertjes onder de neus gewreven. Alsnog kon ik mijn persoonlijksheidstest doen, waar ik het in die eerdere Voorzet over had. En inderdaad: Bruin is hélemaal mijn geur. Rood ging wel, de rest vond ik minder. Smaken verschillen. Een beetje alsof ik zelf gekookt heb, zeg maar. Het ruikt, maar je weet niet helemaal waarnáár. Alsof ik het in mijn hersenpan heb staan vóórkoken. Fris is anders…

Nou word ik sinds kort gekleed door een slanke blondine, hier even verderop in de straat. Zij is van de herfsttinten. Dus maak ik een gedaantewisseling door van grijs-wit-blauw naar beige-bruin-oker. Aangezien de Wijzonol-mevrouw opmerkte dat de foto op mijn visitekaartje wel eens vervangen mag worden, terwijl ik daar juist met een destijds gekregen beige colbertje op sta, onderga ik dus de nodige persoonlijkheidsschokken. Gelukkig blijft mijn bovenkamer er Bruin onder. Mag ik een Voorzet geven? Voor hotels is het handig dat de kamer meteen weer verhuurbaar is. Het lijkt me voor restaurants ook enorm voordelig, dat je direct kan aanschuiven. En wat te denken van schoolgebouwen, waar je voortaan niet in een vakantie maar gewoon in een weekend kan toeslaan (de zondag wel voor belangrijkere zaken reserveren natuurlijk!). Anderzijds heeft watergedragen lak daar natuurlijk al veel goed gedaan. Maar als we de kotertjes al aangenaam verassen met een prettige verf-sfeer, worden het later misschien des te eerder coatertjes. Imagoverbetering hangt al in de lucht!

Edward Uittenbroek

Bron: Schildersvakkrant, februari 2007