Toen ik nog jong en gelukkig was, vertelde mijn aardrijkskundeleraar dat leerlingen wel eens vroegen of Groningen niet zou verzakken door de gaswinning. Dat was uiteraard keurig uitgezocht, want je laat geen dorpen instorten… Maar ze bleken toch wel gelijk te hebben. Minder gas in de poriën betekent minder tegendruk, dus er is wel wat invloed. Maar niet veel, hoor…
Dat was begin jaren tachtig.
Inmiddels weten we dat er zelfs kleine aardbevingen voorkomen. Er zal dus wat minder gewonnen worden van deze minst vervuilende der fossiele brandstoffen. Alleen al uit dankbaarheid dat er geen Groningse afscheidingsbeweging is en om een voorbeeld te stellen als beloning, zou ik pleiten voor een ruimhartig vergoedingenbeleid uit de miljardenruif. Maar daarvoor schrijf ik deze column niet. Wat mij natuurlijk opviel, was de briljante actie om scheuren op het Gasunie-kantoor te schilderen.
Nou ben ik geen voorstander van graffiti, althans het zomaar bekladden van treinstellen en je initialen overal op betonconstructies achterlaten… beschamend voor de verfindustrie. Maar die kan het niet helpen.
Je kan graffiti wél gebruiken tegen de verpaupering van woonwijken en winkelstraten. Als ik zoiets tegenkom, maak ik er een foto van. Een blinde muur met een fraai stadsportret. Of de aangeboden producten op een rolluik, zo van: “Overdag zit déze winkel hier.” Maar dan heb je dus een graffitikunstenaar nodig. En kunstenaars hebben we niet veel in Nederland (wel genoeg die zich onder die noemer laten spekken uit de collectieve ruiven, volgens mij).
Waren de scheuren op het Gasunie-gebouw nu functionele kunst of politieke afscheiding? Ik denk dat het kloofoverbruggende scheuren waren. Ja, nu praat ik zélf als een kunstenaar.
Eens wilden buurtbewoners van een file-sluiproute meer verkeersborden over de geldende snelheidsbeperking, een flitspaal, en meer toezicht. Kregen ze niet. Toen schilderden ze allerlei scheuren en gaten in de weg, en automobilisten gingen voorzichtiger rijden!
Kijk, dát is nou functionele kunst. Dat overbrugt de meningsverschillen. Nou maar hopen dat de “scheuren” op het Gasunie-gebouw de kloof tussen bewoners en exploitatiebelangen kunnen dichten!
Edward Uittenbroek
Bron: Schildersvakkrant