De koopjesvrijdag die jaarlijks de Amerikaanse middenstand uit de rode cijfers moet halen wordt nog altijd ‘Black Friday’ genoemd: de start van het kerstinkoopseizoen. Dat slaat dus niet op een beurscrash of één of ander bloedbad. Toch kleeft er bloed aan de handen van de Kerstman, in Amerika bekend als Santa Claus… en daarmee zijn we weer in Europa.
Ook dit jaar presteerde Sinterklaas het weer om in opspraak te raken. Het lijkt wel, of die ouwe taai-taaie er maar geen genoeg van krijgt op alsmaar schofteriger wijze in beeld te komen met nieuwe onthullingen over zijn bedrijfsvoering. In het verleden was het nogal eens het aanstellingsbeleid. Want waarom heeft hij alleen maar blanken in dienst die voor hem slechts een nummer zijn (ze heten ook allemaal hetzelfde, als de Clara’s in een koeienstal)? Die het bovendien met de fiscale moraal niet al te nauw nemen. “Ook al werk ik zwart als roet, ‘k meen het wel goed.”
Dit jaar bleek dat zijn losse moraal zich niet meer beperkt tot bewapening van een vreedzaam opgevoede jeugd middels oorlogsmiddelen en bijbehorende trainingssimulators. Of het implanteren van suikerbommen in het wankele evenwicht van het dieet der schoolgaande jeugd. Via maatschappelijke organisaties kwam naar buiten, dat de chocoladeletters niet duurzaam geproduceerd zijn… Ons ‘kinderfeestje’ leidt tot kinderarbeid in arme landen.
Met dergelijke uitwassen kun je erop wáchten, dat het Nederlands normontwerp NEN 0512, ‘Leidraad voor de viering van het Sinterklaasfeest’, een actualiseringsslag krijgt waar het aspect Duurzaamheid beter in uitgewerkt wordt. Normcommissie 400 512 ‘Viering Hoogtijdagen’ heeft vanuit de verfverwerkende beroepsgroep enkele stevige vegen uit de pan gekregen, waardoor die Spaanse zeeschuimer de arme kindertjes geen poets meer kan bakken. Ook aan een beter milieu is gedacht. Het is een toonbeeld van hoe normen meebewegen met technische en maatschappelijke ontwikkelingen.
Mag ik een voorzet geven?
Met de voorzitter van de Commissie Verfwaren heb ik wat voorstellen uitgewerkt om de ‘Goed-Heilig Man’ aanknopingspunten te bieden om zijn vergaardag ook in de toekomst hier te kunnen vieren. De antifouling onder zijn boot moet aan bepaalde standaarden voldoen om bio-invasie van gebiedsvreemde levensvormen tegen te gaan, en om brandstof en emissies te sparen. Kolenstook wordt aan emissiewaarden gekoppeld. Pieten krijgen voortaan betere adembescherming, en woningen waar de Sint nog welkom is, dienen van een antislipcoating op het dak voorzien te zijn. De kleur ‘Sinterklaasrood’ wordt vastgelegd, evenals de glansgraad van het paard.
Opvallend is verder paragraaf 3.23 Pepernoten:
Restanten die in d’een of d’andre hoek gevonden worden in maanden volgend op de betreffende viering, dienen voor hergebruik in werpstraalinstallaties ingezet te worden voor latere jaargangen van de viering, zie 10.5.1 Strooigoed. Hierbij wordt een bedrijfsmix aangehouden die om kwaliteitsredenen minimaal halfom (50%) gemengd is met verse noten.
Op deze wijze moet het mogelijk zijn het evenement technisch, maatschappelijk en ecologisch acceptabel te houden. Voor de Kerstman is er zoiets nog niet, ik voorzie voor deze verfoeilijke pierlala dus nog de nodige obstakels bij het uitbouwen van zijn marktaandeel.
Edward Uittenbroek
Bron: Schildersvakkrant, december 2009