Een slim blondje

Trouwe lezers weten dat hier verderop in een straat een blonde slankine staat te schilderen. Het hele huis gaat onder de kwast, en omdat ze als geheel zelfredzaam éénvrouwsleger geen steun van het mannelijk halfrond behoeft, hebben schilders dus het nakijken.

In schilderskringen is het inmiddels basiskennis, dat ik daar wel eens binnenschuifel voor een kopje thee en een keurig gesprek. Het blijft echter niet bij een keurig kopje thee…

Juist toen ik een SMS wilde sturen over een ijsjespauze, verscheen er een tekstberichtje, dat ze in een kleurenduel beland was tussen twee potten die haar als gelijke Gelders Blauwe buitenlak verkocht waren. Een strafexpeditie richting bouwmarkt werd opgetuigd, want ook de fabriek had al verkondigd dat het hier de opvolgende en kleurgelijke verf betrof, zoals inderdaad bij aankoop ook gemeld was. De ene serie ging eruit, de andere kwam erachteraan. Kleurgelijk. Gelders Blauw.

Nou zou ik zelf al niet van de goede afloop uitgegaan zijn, want de opvolger gaf een betere UV-bescherming en mocht daarom duurder zijn. Als één eigenschap verandert, valt het niet mee alle andere eigenschappen gelijk te houden, en zeker niet de prijs en de kleur. Ook de kwastbaarheid, pot life, shelf life, lichtechtheid en ga zo maar door zullen wel niet helemaal gelijk blijven, al is de laatstgenoemde tenminste verbeterd volgens de fabrieksopgave. Dat hij lichter van kleur is en nog steeds Gelders Blauw mag heten, valt blijkbaar binnen de bandbreedte van het toelaatbare.

Na de schudmachine gehanteerd te hebben en een vingerverfoefening op een roerhoutje opgevoerd te hebben, gevolgd door wederom een telefoontje naar de fabriek, kon de bouwmarktmeneer alleen nog de potjes innemen. En heel listig de afloop over de deadline van deze Voorzet heen tillen. De blonde slankine was alvast zo slim geweest de tweede laag niet te beginnen met het bodempje van de eerste pot, maar meteen de tweede pot in te zetten, die als ongepland voordeel ook de beste UV-bescherming biedt. Maar die vervolgens niet de dekkkracht had om de onderliggende laag egaal te maskeren… Die ook niet helemaal egaal dekkend opgebracht was omdat er tóch nog een tweede laag met dezelfde verf, althans de kleurgelijke opvolger, overheen zou komen.

Mag ik een voorzet geven?

Het gelijk houden van alle verfeigenschappen onder verbetering van een enkele eigenschap, is door de onderlinge wisselwerking van de componenten haast niet realiseerbaar. Een ‘uitverkoop’ betekent dus ook letterlijk dat je je werk af moet krijgen met wat je gekocht hebt, en je niet met de opvolgers aan de slag gaat, ook niet zelfgemengde kleurkaartbenaderingen en zo. De zwakke schakel in de verf is niet de fabriek (import van muurschilderverf uit holbewonergrottendorpen daargelaten). Natuurlijk moeten ze bij de fabriek en de bouwmarkt niet gaan vertellen dat het qua kleur precies hetzelfde gaat worden. Ik hoop ze op de Schildersvakkrant-seminars Verftechnologie in de Praktijk terug te zien.

Het buurvrouwtje ging gauw een potje beige ook terugbrengen, voor het geval daar ook een tweede achteraan gekocht moet worden. Het prijsverschil mocht ík betalen…(???)

Edward Uittenbroek

Bron: Schildersvakkrant, augustus 2007