Pas zag ik een aankondiging van een lakleverancier die een soort geurig geurtje aan zijn lak had toegevoegd. De eerste paar uren of dagen heb je geen verflucht in huis, maar een verkwikkelijke snuifsensatie. “Hangend boven de pot krijgt u een benevelende neuskegel”, zo zou mijn eigen reclametekst luiden. Maar je moet het er niet úít snuiven. Nee: de muurverf aanbrengen, en enkele dagen lang is er het effect op huis en humeur. Ook tijdens het verven is het al een stuk prettiger toeven in de nabijheid van de kwast.

Net als in de Flower Power-tijd kunnen er weer kleuren geroken worden, maar dan zonder LSD-trip. Dit zijn de zeven kleurlijnen:
Kracht: de roden;
Imago: de grijzen;
Actief: de gelen;
Puur: de witten;
Vaste grond: de bruinen;
Ruimte: de blauwen;
Kerngezond: de groenen.
Naar woordgebruik uit de modewereld, waar van haute couture gesproken wordt, heet het hier haute peinture. Zeg maar “verf met een persoonlijk tintje”.

Nou ben ik ook wel eens in een spuiterij geweest waar men de uitfasering van oplosmiddelhoudende verf met angst en beven tegemoet zag. Want die geur was nou net de aardigheid van het vak. Zoals de Fransen hun lichaamsgeuren tot uiting van levenskunst verheven hebben. Hij wordt weer fris, deze Voorzet.

In de bouwmarkt waar ik onlangs een trap moest helpen halen die te lang was voor alles behalve mijn verlengde Transporter, ben ik natuurlijk meteen op zoek gegaan. Het móét mogelijk zijn om uit die zeven geuren degene te kiezen, die mij tot een nieuwe zelfkennnis leidt. Wat past mij? Door welke mélange van bindmiddel, pigment, vul- en geurmiddel zal ik uiterst kráchtige vreugdescheuten ondergaan? Helaas, ze waren nog niet present bij hun merkgenootjes in het betreffende schap.

Waar helpt dit geuroffensief voor? In ieder geval kan men niet meer klagen over verflucht, hooguit over “ruimte” of “kracht” die de woonkamer ademt. Je hebt een paar dagen om je vrienden uit te nodigen om het mee te maken, dus een sociaal offensief levert het ook wel op. En een steeds kleinere woonkamer, want dit ga je natuurlijk jaarlijks doen, dus die laagdikte komt er wel.

Mag ik een voorzet geven?

Als je dit effect nou schakelbaar maakt? Met een druk op de knop begint je toko naar bananen te ruiken, zonder dat je erover uitglijdt. Of alles wordt citroen, niks geen muggen meer! Zoiets noem je een “Smart Coating”: die reageert op een impuls (kan behalve elektrische spanning ook licht zijn, of temperatuur, noem maar op) door een bepaalde functie aan te nemen. Een beetje als een opschuimende brandvertragende coating, zeg maar. Een toilet dat fris gaat ruiken als het licht eventjes aan gaat. Een zíchtbare verbetering, in mijn geval. Normaal krijg ik er een benevelende neuskegel.

Het reservoir gaat natuurlijk langer mee naarmate het minder vaak hele dagdelen achtereen aangesproken wordt, dus hier ligt een kans.

In ieder geval wel positief voor het imago, die geurverf. “Imago” zou dan grijs ruiken. En dat voor zo’n kleurrijk idee!

Edward Uittenbroek

Bron: Schildersvakkrant, januari 2007