Trouwe lezers weten dat ik met de slanke blondine verderop in de straat de meest bonte avonturen beleef. De laatste betrof een gevalletje achterstallig onderhoud.

De vorige eigenaar van haar huis had namelijk het afdakje van haar poortdeur niet best beschermd, en de balk waar de goot aan hangt was centimeters diep weggerot. Het was zó bar, dat ik de buurman aanbood de balk – die van stenen schuurtje tot stenen schuurtje liep – geheel te vervangen. Konden we meteen de golfplaten op het dak vernieuwen. Aan zijn kant hing er zelfs een schommel voor de kinderen aan die balk, dus zó’n aanbod laat je niet lopen.

Mooi wél dus. Hij laat het zijn tijd uitduren. Als de kinderen te zwaar worden, schommelen ze tóch al niet meer…

Huh? Van zó´n houding kan ík geen chocola maken.

Dán maar wat lapwerk aan de eigen zijde van de balk. Ook daar was eigenlijk geen chocola meer van te maken. Diep uitbikken en schuren in allerlei korrelgroottes, ja ik nam die balk flink op de korrel! En de boel stevig in de houtrotvuller zetten. Dikke spatelpret, ik liet het hout groeien alsof ik zó bij de plantsoenendienst of een tuininrichter kan gaan werken. Puur natuur, nou ja, uit een potje dan. Past in een vitaminevrij dieet.

Maar dat ziet er niet uit, dus we gaan er een mooi lakje op zetten. Nou wil ik juist wat ervaring opdoen met diverse systeempjes die ik wil gaan toepassen in het nieuwe huis, dat we net gekocht hebben. (Jaja, ze was zó onder de indruk van de Voorzetjes in de Schildersvakkrant, dat zij voor eeuwig en eeuwig wil samenblijven. Amen.) Het nieuwe huis is weliswaar in topconditie, op een balkonhek na dat ongetwijfeld weer Voorzetjes gaat opleveren… Maar de te verkopen huisjes moeten wél toonbaar gemaakt worden. Dus effe spelevaren met die balk.

Hoe werkt dat nou met grondverf uit een spuitbus? Pakt alles mee, werkt snel, en de sparreboom naast de schuur krijgt ook meteen weer wat kerstsfeer. Vervolgens wat universele camouflagelak erover spuiten, die ik eigenlijk voor mijn tankhobby gekocht had. Steeds binnen tien minuten de volgende laag, en na vele spuitgangen zag het eruit als half gesmolten choco. Tsja, kon ik er tóch chocola van maken!

Edward Uittenbroek

Bron: Schildersvakkrant, februari 2011